لباس مخصوص اطلاعاتی ها

در آمریکا چیزهایی می بینی که خشکت می زنه . هفته قبل در نیویورک تجمعی مقابل ساختمان شهرداری برپا شده بود . حدود 3 هزار نفر از افراد بی خانمان در نیویورک گرد هم آمده بودند تا نسبت به نداشتن محلی برای اسکان و زندگی اعتراض کنند و از دولت بخواهند که این حق آنها را تامین کند. آنها که از هر گروه سنی در میانشان دیده می شد ، پلاکاردهایی داشتند که شعار " ما خانه می خواهیم " بر روی آنها نوشته شده بود. تعداد بسیاری از آنها هم کودک و نوجوان بودند . پلیس های ضد شورش هم به تعداد خیلی زیاد در فاصله های خیلی کم از یکدیگر دور تا دور تجمع کنند گان ایستاده بودند . چیزی که من را به حیرت انداخت ، نه برگزاری این تجمع بود و نه اینکه تجمع کنندگان در کمال امنیت شعار می دادند بی آنکه گروه فشاری باشد که درگیری ایجاد کند ، بلکه حضور افراد اطلاعاتی بود که داشتند از تجمع کنند گان عکس و فیلم می گرفتند. دقیقا مثل ایران که در هر تجمعی این افراد حضور دارند و عکس و فیلم می گیرند منتهی با یک تفاوت بسیار اساسی. تفاوت اساسی این بود که در این تجمع تمام ماموران اطلاعاتی که مشغول فیلمبرداری بودند ، لباس های مخصوصی پوشیده بودند که به مردم به طور شفاف بگویند که ما اعضای دستگاه اطلاعاتی هستیم که داریم فیلم می گیریم و مجوز این کار را داریم. خیلی عجیب است ، نه ؟ آن وقت درایران ، دانشجویان و خبرنگاران و کسانی که در یک تجمع شرکت می کنند، سعی می کنند از روی قیافه تشخیص بدهند که فلانی مامور اطلاعاتی است یانه . سالها قبل که همه ما فکر می کردیم هرکسی ریش و سیبل داره یا تیپش به آدم های مومن می خوره ، اطلاعاتی است . رفته رفته دیدیم تعداد افرادی که ما قیافه هایشان رابه تیپ اطلاعاتی نسبت می دادیم ، کمتر شده و بیشتر دیدیم که در گوشه و کنار تجمعات ، جوانهایی با کاپشن های مد روز و شلوار جین هستند که بیسیم دارند . رفته رفته دیدیم که چه قدر تعداد افرادی که در تجمات صورتشان را می پوشانند ، زیادتر شده . حق هم دارند ، وقتی بدانی که نه فقط یک دستگاه اطلاعاتی بلکه هر نهاد حفاظتی برای خودش مامور می فرسته که فیلمبرداری بکنه ، چه راهی جز پوشاندن صورت با مقوا و دستمال می یابی ؟