حراج از دلار به سنت

اولش فکر می کردم که چه کسی می آد این چیزها را بخره . اما چند دقیقه ای از افتتاح مراسم نگذشته بود که خیلی ها آمده اند و تقریبا هر کس حداقل یک وسیله را خرید . مثلا یک خانواده که قصد رفتن از اینجا را دارند کلی وسیله را حراج زده بودند. اتو به قیمت 1 دلار ، دستکش های مخصوص اسکیمویی به قیمت 25 دلار. در حالی که قیمت واقعی اش حداقل 300 دلار است و خیلی چیزهای دیگر که فقط به درد ساکنان اینجا می خوره . فکر هم نکنید که هر کس این چیزها را می فروخت و یا می خرید توان مالی اش ضعیفه . چون خیلی از این ها را من می شناسم و آدم های متمولی هستند. در واقع این کار یک جور سرگرمی و در عین حال تمیز کردن خونه از وسایلی است که مورد استفاده نیست . قیمت اجناس همه به سنت بود نه به دلار