سفر به قطب شمال -52

اینجا اتاقی پشت ساختمان موزه بئرو است که زنان اسکیمویی مشغول دوختن پوست های خوک آبی به یکدیگر برای پوشاندن " یومیئگ" بودند. آنان خوک های آبی را در پاییز شکار کرده و پوست ها را روی هم تلنبار کرده بودند تا به طور کامل روغن شان پس بدهند. همین باعث شده بود که بوی وحشتناکی مثل تعفن همه جای موزه را در بر بگیره . وقتی من رفتم عکس بگیرم یک مرد اسکیمو آنجا بود که به من خیلی تعارف کرد که آنجا بنشینم و نگاه کنم اما مگر بوی شدید میگذاشت! تا عکس را گرفتم زدم بیرون و از پشت پنجره نگاه کردم . آن لباس های زرد رنگ هم که تن زنان اسکیمو است ، از جنس نایلون کلفت است که البته بارانی هم نام دارد. این لباس ها مانع ورود بوی پوستها به بدن اسکیموها می شود که البته با آن بویی که داشت بعید می دانم از آن لباس های نایلونی عبور نکنه . کلا بدن خوک آبی چربی زیاد داره و اسکیموها در گذشته، این چربی ها را می سوزاندند برای ایجاد گرما و همین طور روشنایی . چربی پوست خوک آبی همچنین خصلت ضد آب بودن به آن می دهد و برای استفاده در بدنه قایق مناسب است