همه زندگی یک اسکیمویی ، شکار است. آنها حتی در فصل زمستان ، یخ ها را می شکنند وبرای صید ماهی و سمورآبی و حیوانات دیگر تله می گذارند.آنها معمولا تله گذاری را در دریاچه های یخ زده انجام می دهند چون شکستن یخ های دریاچه راحت تر از شکستن یخ های رودخانه است . این کار مهارت خاصی می خواهد. یک مهارت این است که از صدای یخ بتوانی تشخیص دهی که کدام نقطه دریاچه مناسب شکستن است. معمولا نقطه ای که لایه های یخ هایش ضخیم تر است برای شکستن امن تر است. چون اگر جایی که یخ هایش نازک و با برف پوشیده شده ، کنده شود ممکن است که خیس شوی و یخ بزنی . شکستن یخ با یک میله نوک تیز تا جایی ادامه می یابد که به آب برسی .این مرحله هم کار سختی است چون ممکن است که یخ ها یک مرتبه در محدوده بزرگی ترک بردارد و یا لجن و گل ولای یخ زده باعث شود که لیز بخورید و داخل آب بیفتید. نم شدن کفش و یا لباس منجر به یخ زدن می شود به همین خاطر به محض این که خیس شدی باید دست از کار کشیده و آتشی درست کرده و خودت را خشک کنی . بعد از رسیدن به آب، تله را که سبدی استوانه ای شکل و فلزی است داخل آب انداخته و روی آن را با یخ ها می پوشانی . نشانه ای هم بر روی یخ ها می گذاری و بعد از چند روز به آنجا سر می زنی و صیدت را به خانه می بری
Feb 2, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
خيلي تجربه خوبي داري تو هم مثل زن قطبي لباس ميپوشي؟
دستکش و کلاه من از پوست حیوانات است و آنها را استفاده می کنم. پیراهن تابستانی اسکیمویی دارم اما زمستانی اش را نه.
Post a Comment