Sep 3, 2006

کمک معلم شده ام

از هفته گذشته در دبستان بثل که اسم آن "کیلباک" است، به عنوان "کمک معلم " مشغول به کار شده ام . این مدرسه دو کلاس برای دانش آموزان استثنایی دارد که من به همراه پنج کمک معلم و یک معلم اصلی با 11 دانش آموز کار می کنیم . برای پیدا کردن این کار سه روز پشت سر هم به اداره آموزش بثل رفتم.تعداد متقاضیان برای کمک معلم شدن زیاد بود. اول من گفته بودم که به طور پاره وقت می خواهم کار می کنم چون می خواستم وقت کافی برای درس خواندن داشته باشم . بعد خبر دار شدم که آنها نیروهای پاره وقت را برای زمانی می خواهند که معلم یا کمک معلم اصلی غیبت می کند. بنابراین تصمیم عوض شد و ترجیح دادم تمام وقت کار کنم . اولویت کار در مراکز دولتی با اسکیموها است مخصوصا در کارهایی که خیلی حرفه ای نیست. شانس آوردم که این کار برایم جور شد. ناگفته نماند که فقط به رفتن به اداره آموزش اکتفا نکردم و رفتم با معلم اصلی صحبت کردم و او موافقت کرد. معلم اصلی کلاس ما، امریکایی است و پنج کمک معلم دیگر اسکیمو هستند. هشت تا از دانش آموزان اسکیمو و دو نفر هم دارای ریشه خانوادگی اسکیمو هستند
راستی این عکس را امروز ساعت 12 ظهر گرفتم. معمولا درماه سپتامبر و اکتبر ، صبح ها هوای بثل " مه " است
I have decided to write in English for the people who speak English and are curious to know about life in Alaska. My English is not perfect so you may find some mistakes in my writing. However, I would like to share my experiences of living in Alaska with you.
I am a 33 years old Iranian journalist and I came to Bethel, a small town in southwest Alaska, on February 2005.
I remember when I was a child in Tehran, the capital of Iran, there was an old man selling ice cream in the neighborhood shouting, “Alaskan ice cream.” The “Alaskan” ice cream was actually Iranian popsicles. I always wanted to buy one, though my mother never let me, telling me that they were not fresh. But I wouldn’t listen. I bought the popsicles, eating them fast before my mother saw me. I really loved them. With the memory of “Alaskan ice cream” in my mind, I left Iran to live with my husband in Bethel.
About this picture: I took this photo around 12 o’clock today in backyard of my house. In September and October, the weather is mostly foggy until noon.

Posted by Picasa

23 comments:

Anonymous said...

what a wonderfull life you have. it's sort of like reading one of the jack london's novels. good luck in alaska.by the way i'm in your neighborhood..BC.. canada

Anonymous said...

وای چقدر خوب .دیگه حسابی سرت شلوغ میشه موفق باشی

Anonymous said...

akram jan kheili vaght bood ke azat khabar nadashtam. bas ke tazegia dir be dir aap mikoni. shghle jadidet ham kheili mobarak bashe. ghorbanet

شراره شریعت زاده said...

کار جدید مبارک

Anonymous said...

خيلي خوشحالم كه كار جديدي رو شروع مي كني ....البته فكر مي كنم بايد كار سختي باشه ....موفق باشي

Anonymous said...

Salam
Mobarak basheh.
mofag bashid

Anonymous said...

شغل جدید مبارک اکرم جون.من که هنوز گزارش های قشنگ تو توی ذهنمه.می دونم که توی این کار هم بهترینی.

Anonymous said...

عكست مثل فيلم
insomnia
است

Anonymous said...

منم تبريك ميگم ولي پس درستو كي مي خوني؟

Anonymous said...

salam. khubi dooste man? hatman hamintoreh. sorry modat ha bud inja nayumade budam. khosh halam ke kare khubi peida kardi :-)

Anonymous said...

فکر می کنم کار معلمی سخت از روزنامه نگاری باشه چون منم هر دو رو تجربه کردم . در هر صورت موفق باشی

Anonymous said...

مگه درس هم می خونی ؟ اگه آره چی و کجا ؟؟؟؟؟؟

Anonymous said...

خانوم دیداری از اینکه تونستید یک کار مورد علاقه تون رو پیدا کنید خوشحالم میونه تجربه ی جدیدی باشه
من فقط یک سوال داشتم که شاید تا بحال تو متن وبلاگ نوشته باشید اما متاسفانه من ندیدم
زبان مردیم اونجا و اسکیمو ها همون انگلیش هست ؟

بهزاد said...

کاش همه‌ی ایرانی‌هایی که گوشه و کنار دنیا هستند، این طوری تجربه‌شان را به دیگران منتقل می‌کردند. ممنون به خاطر وبلاگ، به خصوص به خاطر عکس‌ها

Anonymous said...

مبارکه. میشه بگی کمک معلم چیه؟

Anonymous said...

Hello. Your blog is really great. I wish you good luck with both your blog and your career.

Hope you have a ball of a time there.

Take care,

Anonymous said...

afarin, afarin hatman movaffagh mishi, mesle hamishe

Anonymous said...

vsuktuksسلام
خيلي عكس باحاليه
واقعا ميگم.

Anonymous said...

I wish I read Farsi. It would be interesting to see your take, as a journalist and from another culture, on our area.

Liz Brooks said...

Akram,

Thanks for the English posting! You're doing very well. I'm excited to be able to read about your life in Bethel, instead of just looking at the photos.

Anonymous said...

I am a friend of Akram. I think we have gained much by having her live here. She is a wonderful role model for her country of origin. I like the way she shares about the people in her country -- one day I would love to visit Iran. She is very gentle soul who apologizes for her use of the English language but I think she does very well.

It is my sincere hope that she will remain in
America, especially Alaska. Joan Hamilton, Bethel, Alaska

Anonymous said...

سلام
يادمه اوايل كه به قطب رفته بودي از خواننده هاي وبلاگت بودم !
شايد هم يادت باشه !
من دوست دارم بيشتر درباره سيستم آموزش استثنايي حوزه فعاليتتون بدونم . اميدوارم در روزهاي آينده درباره شغلتون بيشتر بنويسيد و از قابليتهاي بچه هاي استثنايي كه با ايشان كار ميكنيد .
لينكتون رو بعد از سالها در وب آقاي ميرشفيعي ديدم http://www.specialedu.persianblog.com/
موفق باشيد مادر يك روشندل

Anonymous said...

سلام
من یه معلم استثنایی هستم خیلی خوش حال
میشم که از تجربیاتت برام
بگی
عکسها رو هم نمیشه دید
افسانه از ساری