روستای ما به پشه معروفه

هر جایی به یک چیز معروفه . روستای ما هم به پشه هایش معروفه ! بهتان گفته بودم که اینجا همه چیزش با جاهای دیگه فرق می کنه ! این روزها پشه ها دیگر امان نمی دهند. پشه های نسبتا بزرگ که جای نیش آنها متورم و قرمز می شه و خارش به همراه داره. گرچه همه در و پنجره ها مجهز به توری هستند اما در که باز میشه حمله می کنند ! مگس هم زیاد است . ! همه اینها به خاطر دریاچه یا باتلاق های کوچکی است که به طور پراکنده تمام شهر را در برگرفته است . ولی جالب است بدانید که برعکس پشه و مگس های ایران که خیلی سمج هستند و کشتن آنها اعصاب خرد می کنه ، اینجا با یک اشاره پشه و مگس هایش می میرند. من کلی قتل عامشان کرده ام !چون در ایران هیچ وقت نتوانسته بودم یک مگس بکشم از بس که سمج و زرنگ بودند اما مال اینجا شاید به خاطر سرمایش است که تنبل و شل و ول هستند و منتظر می مانند که ضربه مگس کش نابودشان کنه . ولی ظاهرا علتش این است که آن قدر خون ما ها را می مکند که شکمشان پر میشه و نای حرکت ندارند